به نام آواز های دلنشین خداوند

به نام آواز های دلنشین خداوند  

 

خدایی که هر روز آواز دلنشینش گوش هایمان را نوازش می کند

خدایی که لبخند آخر شبش نوید فردایی خوب را می دهد

خدایی که امیدوارم آرزو نداشته باشد ما آریایی باشیم، امیدوارم که امیدوار باشد که  آریایی باشیم!

خدایی که بیشتر ما بر او خدایی می کنیم ولی هر شب به ما می خندد

خدایی که همیشه ما معترضیم به او، و او همیشه خندان به ما می نگرد

آیا خدا از عشق در ما دمیده؟

چه بنده های عاشقی هستیم ما...

و چه بنده های خدایی...

ای کاش که ما خدایی نکنیم و بگذاریم تا خداوند خدایی کند...

آن هنگام است که

عشق می دانیم یعنی چه...

آن هنگام است که

رنگ کثیف صورتی را زیبا می بینیم

و عشق را عشق می بینیم نه عشق را عشق ...