از...

از رخت خوابی که بوی کثافت به خود گرفته 

تا

پیشانی پینه بسته ای که جا نماز خود را شرمسار کرده

از رنگ های زیبا و مختلف

 تا

تاری چشمان معشوقه

از اشک های نیست شده 

تا

عقده تر شدن لبان تازه سبز شده

از سنگ حیرانی که دختر باکره روی آن نشسته

 تا

دفتر خط خطی معلم قلمم دکتر عزیز

همیشه و همیشه سرنوشت این بوده که

آنکه دوست می داری و زبانت از فرط عشق قاصر از بیان و ابرازش بوده

آنکس در جای دگر کاسه همراهش را لبریز از عشق کرده

و همواره این بوده و هست و خواهد بود...