خواهم رفت (3)

روزی خواهم رفت که خودم هم باور ندارم

روزی خواهم رفت که ارکیده هم باور نکند

گربه سر کوچه ما ارکیده چاق تر شود 

روزی که دیگر هیچ عقده ای بر قلمم  فشار نیاورد

خواهم رفت

می روم جایی که گربه های چاق ندارد جایی که

حمال ها دکتر ها و مهندس ها نباشند جایی که 

هیچ کس نه وعده می دهد و نه وعید

جایی که به هنگام عبور از خیابان ها نگران جفت پا و ماشین و راه زنان نباشم

جایی که هوا سالم است و کسی به دیگری لبخند نمی زند

جایی که باکره گی معنا ندارد اما ابراز عشق نمی کنند

جایی که می نوشند اما ادعای پاکی ندارند

جایی که هوا از دود سیگار پاک تر است

می روم جایی تا کسی از آشنا نباشد تا وقتی مهری پدید آمد درود بر خدای مهربان فرستم

می روم جایی که به قیمتمان گران است اما به قیمتشان مفت زندگی

می روم جایی که تمام لبخند ها و سرگرمی های زندگی من یادآوری خاطرات

 رنگ رنگ دوران آشانا باشد...